Έπειτα από διάλειμμα ενός έτους, ο Ολυμπιακός δίνει και πάλι το «παρών» στο κορυφαίο μπασκετικό γεγονός της σεζόν, αποδεικνύοντας την συνέπειά του στις σκληρές απαιτήσεις της Euroleague. Εχοντας στην άκρη του πάγκου τους τον Γιάννη Σφαιρόπουλο, ο οποίος λίγο μετά την έναρξη της σεζόν αντικατέστησε τον Γιώργο Μπαρτζώκα, οι Πειραιώτες φτάνουν στην ισπανική, έπειτά από μια συγκλονιστική σειρά με την Μπαρτσελόνα που κρίθηκε με το τρίποντο του Γιωργου Πρίντεζη στην εκπνοή τoυ game 4.

Εκεί, θα βρουν μπροστά τους για μία ακόμα φορά την ΤΣΣΚΑ (καθοδηγούμενη από τον Δημήτρη Ιτούδη), που ψάχνει την δική της εκδίκηση από τον Ολυμπιακό και φυσικά διαθέτει ένα σύνολο πολύ υψηλών προδιαγραφών. Το παιχνίδι κυλάει σε χαμηλό ρυθμό, με τους Ρώσους να διατηρούν τον έλεγχο και τον Ολυμπιακό να ακολουθεί απειλητικός με κορυφαίο τον Γιώργο Πρίντεζη, αλλά έχοντας τον Βασίλη Σπανούλη σε μια από τις πιο άστοχες βραδιές της καριέρας του. Με 4'44'' για το τέλος και 0/11 εντός παιδιάς να του βαραίνουν την πλάτη, ο «Kill Bill σηκώνεται για τρεις και σπάει το ρόδι. Ακολουθεί μια ανυπέρβλητη ραψωδία, που περιλαμβάνει 10 ακόμα πόντους, με καλάθια απίστευτης δυσκολίας και φυσικά την τελευταία βόμβα μπροστά στον Νάντο Ντε Κολό που ουσιαστικά χαρίζει στους ερυθρόλευκους τη νίκη (68-70) και το εισιτήρια για τον τρίτο τους τελικό σε τέσσερα χρόνια. Η κόρνα της λήξης βρήκε τους αδερφούς Αγγελόπουλους πεσμένους και αγκαλιασμένους στο παρκέ του «Παλάθιος ντε Λος Ντεπόρτες» 

Για κακή του τύχη ο Ολυμπιακός καλείται να αντιμετωπίσει την γηπεδούχο και πανίσχυρη Ρεάλ Μαδρίτης που έψαχνε μπροστά στο κοινό της την επιστροφή της στην κορυφή της Ευρώπης μετά από 20 ολόκληρα χρόνια (Σαραγόσα -1995, πάλι επί ισπανικού εδάφους, πάλι εναντίον των Πειραιωτών). Οι ερυθρόλευκοι παλεύουν με όλες τους τις δυνάμεις στον τελικό και μάλιστα καταφέρνουν να προηγηθούν με 41-40 στα μέσα της τρίτης περιόδου, όμως το ξέσπασμα του Κάρολ δίνει αέρα και ψυχολογία στην Ρεάλ μέχρι το φινάλε. Λοτζέσκι (17π.), Πρίντεζης (11π.) και Χάντερ (10π., 7ριμπ.) οι καλύτεροι για τον Ολυμπιακό σε εκείνο το ματς.

O Βράιαν Ντάνστον κατέφθασε στον Πειραιά το καλοκαίρι του 2013 και κατέκτησε με τον Ολυμπιακό το Διηπειρωτικό Κύπελλο, πριν φτάσει ως τον τελικό του Final 4 του 2015 στη Μαδρίτη. Ο πολύπειρος σέντερ εξηγεί πόσο δύσκολο είναι να φτάσει μια ομάδα στο τελικό στάδιο της διοργάνωσης και θυμάται τον Ημιτελικό κόντρα στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας. 

- Όταν ακούτε τη φράση «Final 4 Euroleague», ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σας έρχεται στο μυαλό;

«Δύο παιχνίδια για να στεφθείς πρωταθλητής. Η μεγάλη σκηνή, εκεί όπου οι καλύτεροί σου παίκτες πρέπει να βγουν μπροστά και όλοι μαζί πρέπει να είναι αφοσιωμένοι στο να δώσουν κάτι θετικό στην ομάδα. Πρέπει να παίξεις το καλύτερο, ομαδικό σου μπάσκετ τη σωστή στιγμή».

 - Πόσο δύσκολο είναι για μια ομάδα να φτάσει σε ένα Final 4;

«Είναι πολύ δύσκολο να φτάσεις στο Final 4. Ολόκληρη η σεζόν είναι πολύ ανταγωνιστική. Ένα σερί απωλειών μπορεί να σε οδηγήσει στο να χάσεις τα πλέι οφ. Ένα σερί νικών μπορεί να σου δώσει πλεονέκτημα έδρας. Όπως κάθε σεζόν, θα αντιμετωπίζεις τραυματισμούς και αλλαγές στη σύνθεση. Στη συνέχεια, πρέπει να βγεις αλώβητος από τη διαδικασία των playoffs, μια  παρτίδα σκάκι 5 αγώνων».

- Τι θυμάστε πιο έντονα από το Final 4 του 2015 στη Μαδρίτη (μια στιγμή, μια φράση, ένα πρόσωπο);

«Το Final Four του 2015 ήταν μια εμπειρία. Θυμάμαι τον ημιτελικό αγώνα με την ΤΣΣΚΑ. Βρισκόμασταν πίσω στο σκορ πηγαίνοντας στην 4η περίοδο και ο Βασίλης Σπανούλης και ο νεαρός Κώστας Σλούκας αρνήθηκαν να μας αφήσουν να χάσουμε αυτό το παιχνίδι! Ήταν σπουδαία στιγμή, είμαι χαρούμενος που ήμουν παρών».

- Ποιο ήταν το συναίσθημα του να εκπροσωπείτε τον Ολυμπιακό σε τόσο υψηλό επίπεδο;

«Ένιωσα υπέροχα που κατάφερα κάτι με την ομάδα. Για μένα προσωπικά και επίσης για τους σπουδαίους οπαδούς της ομάδας. Όταν υπέγραψα με τον Ολυμπιακό, ήταν οι back2back πρωταθλητές Ευρώπης. Την πρώτη μου χρονιά, χάσαμε στο 5ο παιχνίδι playoffs με τη Ρεάλ και δεν κατακτήσαμε το πρωτάθλημα. Ήθελα να αποδείξω ότι ήμουν κι εγώ νικητής. Οπότε το να βρεθώ στο Final 4 και να κατακτήσω το ελληνικό πρωτάθλημα εκείνη τη σεζόν ήταν κάτι ξεχωριστό για μένα».

- Ποιο παιχνίδι θεωρείς το πιο κρίσιμο για την πορεία της ομάδας στον τελικό;

«Νομίζω ότι στην πορεία προς το Final 4, στη διαδικασία των playoffs, το 2ο παιχνίδι είναι το πιο σημαντικό. Αν είσαι στο 1-0, είναι κρίσιμο να κάνεις το 2-0 για να έχεις 3 πιθανότητες πρόκρισης. Αν χάνεις 0-1, ΠΡΕΠΕΙ να κερδίσεις αυτό το παιχνίδι. Αυτό δημιουργεί πίεση στην άλλη ομάδα και έχεις δυναμική για το Game 3, ανεξάρτητα από το αν είναι εντός ή εκτός έδρας».