Δύο χρόνια μετά την «λύτρωση» της Ρώμης, τον Απρίλιο του 1999 στο Μόναχο, ο Ολυμπιακός συμμετέχει σε Final Four, για τέταρτη φορά στην ιστορία του και μάλιστα ως φαβορί, απόρροια της εξαιρετικής του πορείας στην regular season και τις «σκούπες» απέναντι σε Βαρέζε και Βιλερμπάν, σε «16» και «8» αντίστοιχα.

Το εμπόδιο της πρωτάρας σε Final Four, Ζαλγκίρις Κάουνας, φαντάζει βατό, όμως η πραγματικότητα του «Ολίμπια Χολ», δυστυχώς για την ομάδα του Πειραιά, θα αποδειχθεί εκ διαμέτρου αντίθετη. Η… πυραυλοκίνητη μηχανή του Γιόνας Καζλάουσκας, καθοδηγούμενη από έναν ασταμάτητο Τάιους Έντνι, εμφανίζει ένα καινοτόμο στυλ παιχνιδιού βασισμένο στην ταχύτητα και τις γρήγορες εκτελέσεις και ρίχνει στο καναβάτσο το συγκρότημα του Ντούσαν Ίβκοβιτς με 87-71. 

Αυτή, είναι για τον Ολυμπιακό, μόλις η πρώτη ήττα σε ημιτελικό Final Four, μετά το 3Χ3 σε Τελ Αβίβ το 1994 (Παναθηναϊκός), Σαραγόσα το 1995 (Παναθηναϊκός) και Ρώμη το 1997 (Ολίμπια Λουμπλιάνας). Μοναδικός διασωθέντας στο ευρωπαϊκό κύκνειο άσμα του με τα ερυθρόλευκα -πριν φορέσει τη φανέλα των Μπουλς- ήταν ο Ντράγκαν Τάρλατς με 15 πόντους και 9 ριμπάουντ.

Παρά την πίκρα του αποκλεισμού, από την μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης Ζαλγκίρις, ο Ολυμπιακός… μαζεύει τα κομμάτια του και στον μικρό τελικό απέναντι στην Τιμσίστεμ Μπολόνια, παίζει για το πρεστίζ του, επικρατεί με 74-63 και ολοκληρώνει στην τρίτη θέση τις ευρωπαϊκές του υποχρεώσεις, για την σεζόν 1998-99.

Μπορεί να έχουν περάσει 26 χρόνια από το Final 4 του Μονάχου, αλλά ο Ντούσαν Βούκσεβιτς θυμάται -μιλώντας στο Olympiacosbc.gr – τον Ημιτελικό με την Ζαλγκίρις και πώς οι Λιθουανοί παρότι δεν είχαν τον τίτλο του φαβορί κατάφεραν να πάρουν την πρόκριση στον τελικό, αφού – όπως λέει- σε αυτό το στάδιο της διοργάνωσης δεν έχει σημασία ποιος είναι ο «δυνατός». Ο παλαίμαχος διεθνής τόνισε πως είναι μεγάλη τιμή για έναν αθλητή να φορά την ερυθρόλευκη και εξέφρασε τη σιγουριά του ότι «κάθε παίκτης στην Ευρώπη θα ήθελα να φορά αυτή τη φανέλα».

-Τι σας έρχεται στο μυαλό όταν ακούτε τη φράση «Euroleague Final 4»;

«Είναι οι ημιτελικοί και οι τελικοί της καλύτερης διοργάνωσης στην Ευρώπη και μάλλον δεύτερης καλύτερης του κόσμου. Μου έρχεται στο μυαλό ότι θα είναι παρόντες οι καλύτεροι παίκτες, οι καλύτερες σκόρερ, στις καλύτερες ομάδες. Είναι μία γιορτή, η καλύτερη γιορτή, που την περιμένουμε όλοι, όλη τη χρονιά είτε να τη δούμε από κοντά, είτε από τις τηλεοράσεις. Εννοείται ότι άμα πας στο Final Four σαν παίκτης, σαν ομάδα, είναι κάτι ξεχωριστό. Όλοι οι παίκτες στις καριέρας τους θέλουν αγωνιστούν σε ένα Final 4».

- Πόσο δύσκολο είναι μια ομάδα να φτάσει σε ένα Final 4;

«Είναι σίγουρα πολύ δύσκολο, γιατί είναι τόσες ομάδες που διεκδικούν την παρουσία τους στο τελικό στάδιο της διοργάνωσης. Έχει αλλάξει η διαδικασία από τότε που αγωνιζόμασταν εμείς... οι παλαίμαχοι. Τότε είχαμε ομίλους και παίζαμε μετά τα play off. Τώρα νομίζω είναι πιο πολλά παιχνίδια, αλλά θα έλεγα ότι είναι πιο εύκολο. Το έχουν οργανώσει πάρα πολύ, πιο καλά από προηγούμενα χρόνια, από τότε που ξεκίνησε η Ευρωλίγκα».

- Τι θυμάστε πιο έντονα από το Final Four του 1999;

«Πω, πω έχουν περάσει πολλά χρόνια! Το να φτάσεις σε ένα Final 4 ήταν κάτι πολύ δύσκολο. Το '99 είχαμε την καλύτερη ομάδα, ήμασταν φαβορί, αλλά στο τέλος το πήρε η Ζαλγκίρις η οποία μπορεί να μην είχε τον τίτλο της καλύτερης ομάδας, όμως αποδείχθηκε πιο έτοιμη. Έπαιξαν σαν να το θέλανε πιο πολύ από όλους και το πήρανε. Θυμάμαι και τον Αμερικανό που είχε τότε η Ζαλγκίρις, που δεν τον γνώριζε κανείς και σχεδόν μόνος του μάς νίκησε. Πολλές φορές έχει συμβεί στο Final Four να είσαι το outsider και να πάρεις το τρόπαιο, όπως ας πούμε και ο Ολυμπιακός το 2012. Όλα μπορούν να συμβούν σε αυτό το στάδιο της διοργάνωσης».

- Ποια ήταν η αίσθηση να εκπροσωπείτε τον Ολυμπιακό σε τόσο υψηλό επίπεδο;

«Είναι μεγάλη τιμή. Ο Ολυμπιακός είναι ιστορική ομάδα και για να είσαι στον Ολυμπιακό πάει να πει ότι καλείσαι να προσφέρεις σε ένα τεράστιο σύλλογο και έχεις μεγάλες ευθύνες. Πρέπει να αποδώσεις όσο καλύτερα μπορείς. Είμαι σίγουρος ότι κάθε μα κάθε παίκτης στην Ευρώπη θα ήθελε να είναι παίκτης στον Ολυμπιακό με την ιστορία που κουβαλάει αυτή η ομάδα. Και με όσα έχει καταφέρει, είναι σίγουρα στις πρώτες ομάδες στην Ευρώπη στην ιστορία του μπάσκετ. Εννοείται ότι παρακολουθώ συνέχεια κάθε παιχνίδι, κάθε χρόνο. Ακολουθώ και θαυμάζω τον τρόπο που παίζει και πώς όλα αυτά τα χρόνια πρωταγωνιστεί».