Skip to main content

Συνάντηση γονέων Σάββατο (04/11)

Στα πλαίσια της συνάντησης γονέων με τον διευθυντή των τμημάτων υποδομής κ. Νίκο Κεραμέα, μοιραζόμαστε μαζί σας 4 κείμενα που αφορούν τη φιλοσοφία του προγράμματός μας, την εισήγηση του αθλητικού ψυχολόγου Δρ. Νίκου Γεωργιάδη με παραινέσεις προς γονείς, ρήσεις αθλητικού ενδιαφέροντος,  καθώς και αποσπάσματα από τη συνέντευξη του πρώην προπονητή, Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, η οποία απαντά σε πολλές από τις απορίες σας για την εξέλιξη ενός νέου αθλητή.

 

 

ΤΜΗΜΑΤΑ ΥΠΟΔΟΜΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ

 

ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

Εμείς, οι συντελεστές του προγράμματος Ανάπτυξης της καλαθοσφαίρισης των μικρών ηλικιών του Ολυμπιακού, προπονητές, επιστημονικοί  και διοικητικοί συνεργάτες επιδιώκουμε:

*Να υποδεχθούμε τα παιδιά σε ένα ασφαλές περιβάλλον, λειτουργικούς και καθαρούς αγωνιστικούς χώρους και πλήρη υλική και τεχνική υποδομή.

*Να είμαστε αντάξιοι της εμπιστοσύνης που μας δείχνουν οι γονείς / κηδεμόνες, προσπαθώντας από κοινού μαζί τους να βοηθήσουμε στην διαπαιδαγώγηση των παιδιών στις δύσκολες σημερινές συνθήκες.

*Να εφαρμόσουμε το προπονητικό μας πρόγραμμα που είναι σχεδιασμένο και προσαρμοσμένο στις απαιτήσεις της κάθε ηλικίας, από προπονητές – δασκάλους και γυμναστές, έμπειρους, εξειδικευμένους στις μικρές ηλικίες.

*Να παρέχουμε ιατρική φροντίδα, όποτε αυτή απαιτείται, υπηρεσίες διατροφολόγου, φυσιοθεραπευτή, εργοφυσιολόγου, αθλητικού ψυχολόγου, επιλέγοντας εξαιρετικούς συνεργάτες.

*Να αντιμετωπίσουμε τα παιδιά με δικαιοσύνη, ώστε να έχουν ίσες ευκαιρίες και να ξεδιπλώσουν μέσα στο γήπεδο το ταλέντο και να αναδείξουν τα χαρίσματά τους.

*Να μάθουν τα μυστικά του μπάσκετμπολ , παράλληλα όμως, να διαμορφώσουν σωστούς χαρακτήρες και να καλλιεργήσουν τη σωματική και ψυχική τους υγεία.

*Να πειθαρχούν στις εντολές του προπονητή, που είναι ο δάσκαλός τους και να προσπαθούν να βελτιώνονται καθημερινά στα βασικά που είναι: η ντρίμπλα, η πάσα, το σουτ, η άμυνα, το ριμπάουντ, η φυσική κατάσταση.

*Να απολαμβάνουν το παιχνίδι και να διασκεδάζουν, κάνοντας καινούριους φίλους και αποκομίζοντας εμπειρίες χρήσιμες σε όλη τους τη ζωή.

*Να διακρίνονται και να έχουν ήθος, και στο σχολείο, και στο γήπεδο, έτσι ώστε να συνδυάσουν καλές ακαδημαϊκές και αθλητικές επιδόσεις. Να γνωρίσουν ότι ο αθλητισμός είναι στάση ζωής.

*Να εμφυσήσουμε στα παιδιά την αγάπη για το μπάσκετμπολ και γενικότερα τον αθλητισμό. Να μάθουν να συναγωνίζονται, να συνεργάζονται, να σέβονται τους κανόνες του παιχνιδιού, τους συμπαίκτες, τους αντιπάλους και όλους τους συντελεστές του αθλήματος.

*Να καταβάλλουν σκληρή προσπάθεια και να επιδεικνύουν σωστή συμπεριφορά, μέσα και έξω από το γήπεδο, ομαδικό πνεύμα, και πάθος, χωρίς ακραίο φανατισμό.

*Να μπορούν να πραγματοποιήσουν το όνειρό τους και να  διεκδικήσουν, όταν μεγαλώσουν, τη συμμετοχή τους στην ανδρική και στη γυναικεία μας ομάδα.

*Να εμπνεύσουμε αφοσίωση και αγάπη για τον Ολυμπιακό.

 

 

 

ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΕΣ.
Του Δρ. Νίκου Γεωργιάδη

Η συνεισφορά των γονέων στην αθλητική ανάπτυξη είναι βασική, ιδιαίτερα στις μεγαλουπόλεις όπου η μεταφορά των παιδιών σε προπονήσεις και αγώνες από τους γονείς είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας. Εάν προσθέσουμε και την οικονομική εισφορά των γονέων τόσο στα δίδακτρα των ακαδημιών – κάτι που είναι πολύ διαδεδομένο όσο και στην αγορά του αθλητικού εξοπλισμού των παιδιών από παπούτσια έως κορδέλες και περικάρπια, θα καταλάβουμε την σημαντική προσφορά των γονέων στην αθλητική ανάπτυξη του τόπου.

Επειδή όμως υπάρχει και ένα άλλο ακόμη πιο σημαντικό επίπεδο θετικής συμβολής των γονέων στην αθλητική ανάπτυξη των παιδιών τους καλό θα ήταν όλοι οι ενδιαφερόμενοι – γονείς και κηδεμόνες - να αναλογιστούν, να προβληματιστούν και όπου μπορούν να συμβάλουν με τις πράξεις τους στη δημιουργία ενός καλύτερου αθλητικού-εκπαιδευτικού περιβάλλοντος.
Επιβεβαιωθείτε ότι τα παιδιά σας γνωρίζουν ότι, είτε χάσουν είτε κερδίσουν, εσείς τα αγαπάτε.

Να είστε εκείνο το πρόσωπο στην ζωή τους στο οποίο να μπορούν πάντοτε να προσβλέπουν για υποστήριξη.
Προσπαθήστε να είστε απολύτως ειλικρινείς με τους εαυτούς σας σε ότι αφορά το αθλητικό δυναμικό των παιδιών σας, την αγωνιστική τους διάθεση, το αθλητικό τους πνεύμα, και το επίπεδο των ικανοτήτων τους.

Να βοηθάτε τα παιδιά σας, αλλά μην παριστάνετε τον προπονητή οδηγώντας προς και από την προπόνηση ή τον αγώνα ή στο σπίτι ακόμη, ακόμη κραυγάζοντας οδηγίες από την κερκίδα.

Σκεφτείτε πόσο δύσκολο πρέπει να είναι γι’ αυτά συνεχώς να κατακλύζονται με συμβουλές, διεγερτικές ομιλίες, και κριτική.

Διδάξτε τα παιδιά σας να απολαμβάνουν το ρίγος και την συγκίνηση του συναγωνισμού, να προσπαθούν, να επιδιώκουν σταθερά την βελτίωση των ικανοτήτων τους, να αντιμετωπίζουν εμπόδια και να επανέρχονται με μεγαλύτερο ζήλο.
Μην τους λέτε ότι η νίκη δεν έχει σημασία γιατί έχει, και το γνωρίζουν.

Αντ’ αυτού, βοηθήστε τα να αναπτύξουν μια υγιή αγωνιστική διάθεση, μια παρόρμηση για συναγωνισμό, για σκληρή προσπάθεια, για ψυχαγωγία.

Προσπαθήστε να μην ζείτε την ζωή σας δια μέσου των παιδιών σας. Στην ζωή σας έχετε χάσει όπως και έχετε κερδίσει, έχετε φοβηθεί, και ίσως κάποιες φόρες τα έχετε παρατήσει. Σίγουρα τα παιδιά σας, είναι μια προέκτασή σας, αλλά μην θεωρείτε ότι νοιώθουν όπως νοιώθατε και σεις, ότι θέλουν τα ίδια πράγματα, ή ότι έχουν τις ίδιες διαθέσεις και την ίδια νοοτροπία. Να θυμάστε πάντα, οι καιροί αλλάζουν!

Μην ωθείτε τα παιδιά σας προς την κατεύθυνση που δίνει σε σας την μεγαλύτερη ικανοποίηση.

Μην ανταγωνίζεστε τους προπονητές των παιδιών σας. Κάποιος προπονητής μπορεί να γίνει ένας ήρωας για τα παιδιά σας για κάποιο χρονικό διάστημα θα είναι αυτός που δεν μπορεί να κάνει κανένα λάθος, και μπορεί να δυσκολευτείτε να δεχτείτε κάτι τέτοιο. Αντιστρόφως, μην παίρνετε αυτομάτως το μέρος των παιδιών σας εναντίον των προπονητών τους. Προσπαθήστε να τα βοηθήσετε να καταλάβουν την αναγκαιότητα της πειθαρχίας, των κανόνων, και των κανονισμών.

Μην συγκρίνετε τα παιδιά σας με άλλα παιδιά της ομάδος τους – τουλάχιστον κατά την διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου.

"Μην τους λέτε ψέματα για τις ικανότητές τους σαν αθλητές. Αν είστε υπερπροστατευτικοί, θα διαιωνίζετε τα προβλήματα. Γνωριστείτε με τους προπονητές των παιδιών σας. Βεβαιωθείτε ότι εγκρίνετε την νοοτροπία και την ηθική του κάθε προπονητή τους.

Επίσης βεβαιωθείτε ότι έχουν τα απαραίτητα προσόντα και γνώσεις για να γίνουν οι δάσκαλοι των παιδιών σας. Η εμπειρία σαν αθλητής – όσο μεγάλος και να υπήρξε δεν είναι αρκετή για να εμπιστευθείτε τα παιδιά σας σε κάποιο ‘’παλαίμαχο’’. Οι προπονητές μπορεί να είναι άνθρωποι με μεγάλη επιρροή στα παιδιά σας, και γι’ αυτό πρέπει να γνωρίζετε τις αρχές και τις αξίες κάθε προπονητή ώστε να μπορείτε να αποφασίσετε αν θέλετε να μεταλαμπαδευτούν ή όχι στα παιδιά σας.


Θυμηθείτε ότι τα παιδιά έχουν την τάση να υπερβάλλουν. Μετριάστε τις αντιδράσεις σας που προκαλούνται από ιστορίες που φέρνουν τα παιδιά στο σπίτι από την προπόνηση ή το παιγνίδι, ιστορίες που αναφέρουν πως επαινέθηκαν ή πως επικρίθηκαν. Μην επικρίνετε τις υπερβολές τους, αλλά μην αντιδράτε υπερβολικά με βάση αυτά που σας μεταφέρουν.

Διδάξτε στα παιδιά σας τι σημαίνει κουράγιο. Κάποιοι από μας μπορούν να κατακτήσουν βουνά, άλλοι τρομάζουν να εμπλακούν σε μια διαμάχη. Κάποιοι από μας μπορούν να μάχονται χωρίς φόβο, άλλοι παραλύουν στην θέα μιας μέλισσας. Όλοι φοβούνται από κάτι. Το κουράγιο δεν είναι η απουσία του φόβου. Κουράγιο είναι, αν και φοβάσαι, να μάθεις να αγωνίζεσαι. Κουράγιο δεν είναι η αποβολή του φόβου. Είναι η υπέρβασή του.

Η νίκη είναι ένας σημαντικός στόχος. Η νίκη μ’ οποιοδήποτε κόστος είναι ηλιθιότητα. Να θυμάστε ότι οι διαιτητές είναι απαραίτητοι. Μην αντιδράτε υπερβολικά στις αποφάσεις τους. Και αυτοί έχουν κανόνες και οδηγίες που πρέπει να ακολουθούν εκπροσωπώντας την εξουσία στον αγωνιστικό χώρο. Διδάξτε στα παιδιά σας να σέβονται την εξουσία και να αγωνίζονται σύμφωνα με τους κανονισμούς.

Τέλος, να θυμάστε, αν τα παιδιά δεν διασκεδάζουν, έχουμε χάσει το όλο νόημα του αθλητισμού".

 

 

 

 

ΓΙΑ ΑΘΛΗΤΕΣ, ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ...

1.    Στους γονείς οφείλουμε το ζην, στους δε διδασκάλους το ευ ζην.
 (ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ)

2.    Η οικογένεια είναι ένα από τα αριστουργήματα της φύσης.
 (GEORGE SANTAYANA)

3.    (προς γονείς) Θα τελειώσει πριν το καταλάβεις. Οι δακτυλιές στον τοίχο εμφανίζονται ψηλότερα και ψηλότερα. Και μετά εξαφανίζονται.
 (DOROTHY EVSLIN)

4.    Δεν πρέπει να μαθαίνουμε τα παιδιά μόνο να περπατούν, αλλά και να ξανασηκώνονται. Θα το χρειαστούν πολλές φορές στη ζωή τους.
 (ΑΓΝΩΣΤΟΣ)

5.    Το αρχικό γράμμα Α στη λέξη Αθλητισμός σημαίνει Άνθρωπος.
 (ΑΓΝΩΣΤΟΣ)

6.    Φτάσε όπου δεν μπορείς παιδί μου… Μη ντραπείς αν έπαιξες καλά και έχασες. Να ντραπείς αν έπαιξες κακά και κέρδισες.
 (ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ)

7.    Κι ακόμα τούτο το σημαντικότατο, που αποτελεί το πιο κρυφό, το πιο πανανθρώπινο τέρμα (σκοπό) του παιχνιδιού: Να ξέρεις πως και η αντίθετη ομάδα, στο βάθος, δεν είναι αντίμαχη, συνεργάζεται μαζί σου, γιατί χωρίς αυτή δε θα υπήρχε παιχνίδι.
(ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ)

8.    The only place that success is before work is in the dictionary.
Το μοναδικό μέρος όπου η επιτυχία είναι πριν από τη δουλειά είναι στο λεξικό.
 (JOHN WOODEN), coach of UCLA

9.    What you are as a person is far more important that what you are as a basketball player.
Το τι είσαι σαν άνθρωπος είναι αρκετά πιο σημαντικό από το τι είσαι σαν παίκτης του μπάσκετ.
 (JOHN WOODEN), coach of UCLA

10.     What to do with a mistake? Recognize it, admit it, learn from it, forget it.
 Τι κάνεις  με ένα λάθος; Αναγνώρισέ το, παραδέξου το, μάθε από αυτό, ξέχασέ το.
(DEAN SMITH), coach of NORTH CAROLINA

11.    If you make every game a life and death proposition, you are going to have problems. For one thing. You will be dead a lot.
Εάν αναγάγεις κάθε παιχνίδι σε υπόθεση ζωής ή θανάτου, θα έχεις σίγουρα προβλήματα. Γεγονός είναι ένα. Θα πεθάνεις πολλές φορές.
(DEAN SMITH), coach of NORTH CAROLINA

12.    Ο προπονητής έχει πάντοτε δίκιο. Ειδικά όταν έχει άδικο.
(ΑΓΝΩΣΤΟΣ)

 

 

 


ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΕΡ ΑΛΕΞ ΦΕΡΓΚΙΟΥΣΟΝ (ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΜΑΝΤΣΕΣΤΕΡ ΓΙΟΥΝΑΙΤΕΝΤ)

στο ΒΗΜΑ της Κυριακής, δεκαετία ’90

Δεν υπήρξα συνεπής απέναντι στα παιδιά μου, που ποτέ δεν αγάπησαν το ποδόσφαιρο, γιατί είχα να μεγαλώσω είκοσι δύο παιδιά που έπρεπε να φέρουν τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στην κορυφή του κόσμου.
ΣΕΡ ΑΛΕΞ ΦΕΡΓΚΙΟΥΣΟΝ.1    

(Ερώτηση: Πώς καταλήξατε να γίνετε προπονητής; Αυτό θέλατε να κάνετε στη ζωή σας;)
Μου άρεσε πάντα να δουλεύω με μια ομάδα ανθρώπων, αυτό με αναζωογονεί. Διασκεδάζω αφάνταστα όταν σκέφτομαι πώς μπορεί να αποδώσει μια ομάδα που τη συνθέτουν πολλοί διαφορετικοί χαρακτήρες. Σημασία έχει, πώς τις ατομικές διαφορές να τις κάνεις πλεονέκτημα μιας ομαδικής συνείδησης.
ΣΕΡ ΑΛΕΞ ΦΕΡΓΚΙΟΥΣΟΝ.2

(Ερώτηση:Πιστεύετε ότι ένα ταλέντο μπορεί να χαθεί;)
Ο οποιοσδήποτε άνθρωπος που έχει ταλέντο μπορεί να το χάσει, αν δεν αντιληφθεί ότι πρέπει να έχει στη ζωή του πειθαρχία και αυτοέλεγχο. Τα δύο αυτά πολύ σημαντικά πράγματα αποτελούν την τροφή του ταλέντου.
ΣΕΡ ΑΛΕΞ ΦΕΡΓΚΙΟΥΣΟΝ.3

(Ερώτηση: Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίζετε όταν δουλεύετε με άλλους ανθρώπους;)
Το πιο δύσκολο πράγμα, όταν συνεργάζεσαι με κάποιους ανθρώπους επί χρόνια, είναι το να δημιουργηθεί ένα κλίμα εμπιστοσύνης και αφοσίωσης. Για να λειτουργήσω πρέπει οι ποδοσφαιριστές να μου είναι αφοσιωμένοι, όπως τους είμαι και εγώ. Έτσι μόνον, το πρόβλημα του ενός γίνεται πρόβλημα όλων.
ΣΕΡ ΑΛΕΞ ΦΕΡΓΚΙΟΥΣΟΝ.4

(Ερώτηση: Βλέποντας εσείς ένα μικρό παιδί, μπορείτε να διακρίνετε το ταλέντο του;)
 Ακόμη και αν έχει τις δυνατότητες ένα παιδί 10-11 χρόνων, θα πρέπει μεγαλώνοντας να περάσει από διάφορες φάσεις αλλαγών –σωματικών, ψυχολογικών, αλλαγών στη σεξουαλικότητά του-, ούτως ώστε να μπορέσει στην ηλικία των 19-20 ετών να αποδείξει ότι το ταλέντο του μπορεί πράγματι να τον οδηγήσει κάπου. Ως τότε το μόνο που μπορεί να κάνει κάποιος είναι να ελπίζει, ότι αυτό που διέκρινε ως ταλέντο σε ένα παιδί κάποια στιγμή θα επαληθευτεί. Δεν υπάρχουν βεβαιότητες στην αναζήτηση ταλέντων. Κολυμπάμε όλοι σε μία θάλασσα υποθέσεων και αβεβαιοτήτων, δυστυχώς. Είναι πολύ δύσκολο να προβλέψεις το αύριο ενός ανθρώπου.
ΣΕΡ ΑΛΕΞ ΦΕΡΓΚΙΟΥΣΟΝ.5

(Ερώτηση: Η ψυχή είναι αυτή που κάνει τον μεγάλο παίκτη ή το μυαλό;)
Νομίζω ότι αυτό που χαρακτηρίζει ένα μεγάλο παίκτη είναι κυρίως η ατσάλινη αποφασιστικότητα και το γεγονός ότι θέλει συνεχώς να κερδίζει. Αυτό βέβαια, δεν σημαίνει ότι θα τα καταφέρνει όλες τις φορές. Απλώς με το να επιθυμεί, κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να το καταφέρει, μαθαίνει να δίνει πάντα τον καλύτερό του εαυτό. Αυτό άλλωστε είναι το ζητούμενο: ο καλύτερος εαυτός μας και πώς να του συστηθούμε.
ΣΕΡ ΑΛΕΞ ΦΕΡΓΚΙΟΥΣΟΝ.6

(Ερώτηση: Την ιδανική ομάδα τη φτιάχνουν οι μεγάλοι παίκτες, ή απλά ένα σύνολο καλών παικτών;)
Για να είναι καλή μια ομάδα, πρέπει οι παίκτες να μπορούν να καταλαβαίνουν, να σέβονται, να εμπιστεύονται ο ένας τον άλλον και να ακολουθούν στη δουλειά τους ένα κώδικα ηθικής. Αν υπάρχουν και άλλα στοιχεία, όπως για παράδειγμα αποφασιστικότητα, φιλοδοξία, όραμα, διάθεση ρίσκου, παράλληλα με τα προηγούμενα – τα οποία εγώ θεωρώ τα πιο σημαντικά -, θα μπορέσουν και αυτά να αναπτυχθούν. Αυτά που περιέγραψα είναι τα θεμέλια. Άπαξ και μπουν τα θεμέλια, από εκεί και πέρα, για να μπορέσει μια ομάδα να ξεχωρίσει, σημαντικό ρόλο θα παίξουν και τα άτομα. Ο κάθε παίκτης δηλαδή ξεχωριστά. Αν δεν υπάρχει ομάδα, κανένας παίκτης δε μπορεί να ευδοκιμήσει, όσο καλός και μεγάλος και αν είναι.
ΣΕΡ ΑΛΕΞ ΦΕΡΓΚΙΟΥΣΟΝ.7

(Ερώτηση: Tι κάνει το Ντέιβιντ Μπέκαμ ξεχωριστό;)
Ο Μπέκαμ, περισσότερο από ένας απλός ποδοσφαιριστής – το ξέρουμε όλοι αυτό – είναι ένας σταρ. Ίσως ο σημαντικότερος σταρ αυτή τη στιγμή στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Αυτό τον διαφοροποιεί από τους υπόλοιπους και κάνει πολλές φορές τα μέσα να ασχολούνται με τον ίδιο περισσότερο από ότι με τους άλλους. Βέβαια πρόκειται και για ένα ποδοσφαιρικό ταλέντο σπάνιας αξίας και αυτό το ζήσαμε σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια τα χρόνια που αγωνίστηκε μαζί μας. Η συμβολή του στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ήταν μεγάλης σημασίας.
ΣΕΡ ΑΛΕΞ ΦΕΡΓΚΙΟΥΣΟΝ.8

(Ερώτηση: Αν είναι έτσι, τότε γιατί τον αφήσατε να πάει στη Ρεάλ;)
Κάποια στιγμή έπρεπε να αποχωρήσει και τότε εμείς έπρεπε να αναπληρώσουμε το κενό του, όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα για την ομάδα. Αν παρέμενε, από ένα σημείο και μετά θα ήταν εις βάρος της ομάδας. Είχε γιγαντωθεί τόσο πολύ η εικόνα του, που κινδυνεύαμε να χάσουμε την εικόνα της ομάδας. Καταλαβαίνετε ότι ένας ποδοσφαιρικός σύλλογος, όπως η Μάντσεστερ, δε μπορεί να βασίζεται μόνο σε έναν παίκτη, όσο σταρ και αν είναι αυτός. Μπορεί και πρέπει να δημιουργεί συνεχώς σταρ, αλλά το υπέρλαμπρο αστέρι πρέπει να παραμένει η ίδια η Μάντσεστερ.
 ΣΕΡ ΑΛΕΞ ΦΕΡΓΚΙΟΥΣΟΝ.9

Επιμέλεια κειμένων: Νίκος Κεραμεύς